وبلاگ ما

پیشرفت تکنولوژی علاوه‌بر مزایای بی‌شمار، معایبی نیز دارد. همزمان که ما از این پیشرفت بهره‌مند می‌شویم، هکرها و مجرمان سایبری نیز در تلاش هستند تا از این موضوع به نفع خود استفاده کنند. تقابل بین هکرها و مهندسان امنیت باعث شده شرکت‌ها و سازمان‌ها مختلف به طور دائم در تلاش باشند تا سیستم‌های خود را از نظر امنیتی به‌روز نگه‌ دارند. در این مقاله به آخرین ترندهای تکنولوژی و تاثیر آنها در امنیت سایبری می‌پردازیم.

از ابتدای شروع فعالیت‌های اینترنتی تاکنون موضوع هک و نقص امنیت مجازی همواره وجود داشته است. با گسترش روز افزون تکنولوژی و شروع استفاده از شبکه‌های اجتماعی این تهدیدات جنبه جدی‌تری به خود گرفته است. سرقت هویت، فیشینگ و سوءاستفاده از اطلاعات موجود در فضای مجازی تنها بخشی از این مشکلات است. شرکت‌های مختلف در تلاش‌اند تا با روش‌هایی مثل شناسایی ویروس‌ها و تقویت سیستم‌های ایمنی خود، در مقابل این تهدیدات ایستادگی کنند. بهترین کار برای هر شرکت آن است که همواره یک قدم جلوتر از هکرها باشد. باید به این موضوع اذعان داشت که هرچه تکنولوژی پیشرفت بیشتری داشته باشد، ضروری است که امنیت سایبری نیز به همان میزان و حتی بیشتر از آن پیشرفت کند.

اینترنت اشیا با اتصال دستگاه‌های بی شمار بهم باعث تغییرات زیادی در زمینه کار و زندگی انسان‌ها شده است. این ارتباط بین دستگاه‌ها را می‌توان از جنبه مثبت و منفی بررسی کرد. جنبه مثبت این تکنولوژی ساده‌سازی فرآیندهای تجاری پیچیده در بعد جهانی است. اما از طرف دیگر ما همواره در مقابله با حملات سایبری متفاوتی هستیم که سرویس‌های اینترنت اشیا را هدف قرار می‌دهند. گسترش استفاده از دستگاه‌های رایانش لبه‌ای (edge computing) و سیستم‌‌های ابری (cloud ecosystems) باعث تشدید این موضوع شده است. داده‌های رمزنگاری نشده، رمزهای عبور سخت، به روز رسانی نرم‌افزارهای تایید نشده و آسیب‌پذیری‌های ارتباط بی‌سیم را می‌توان از نقاط ضعف اینترنت اشیا دانست. در ادامه مسیر پیشرفت این تکنولوژی، ادغام شبکه‌های ۵G با اینترنت اشیا بر پیچیدگی این موضوع افزوده است. سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف برای مقابله با این موضوع روی فناوری‌ها و راه‌حل‌های مختلف برای تقویت سیستم دفاعی خود کار می‌کنند.

امروزه قوانین کوانتومی مثل برهم‌نهی (superposition) یا درهم تنیدگی (entanglement) در کامپیوترهای کوانتومی برای انجام کارهای محاسباتی که قبلا غیر قابل تصور بود، مورد استفاده قرار می‌گیرند. پتانسیل این موضوعات برای حل مشکلات پیچیده و پردازش داده‌های متفاوت خیره کننده است. این کامپیوترها قادرند رمزهای سخت و پیچیده را در زمان کوتاهی باز کنند و این موضوع می‌تواند تهدید بزرگی در زمینه امنیت سایبری باشد. گسترش کامپیوترهای کوانتومی می‌تواند باعث به خطر افتادن همه داده‌های حساس کاربر نظیر اطلاعات مالی، وضعیت سلامتی یا رمزگذاری روی کیف پول شود. با در نظر گرفتن تمایل شرکت‌های مختلف به سرمایه‌گذاری روی پیشرفت تکنولوژی، مهندسان امنیت سایبری باید تلاش زیادی در جهت مقابله با این خطرها داشته باشند.

هوش مصنوعی و ماشین لرنینگ مانند شمشیری دولبه در موضوع امنیت سایبری هستند. رشد روزافزون این دو فناوری از سویی باعث ایجاد خوش‌بینی در جهت ارتقا امنیت سایبری است و از سوی دیگر خطرات بی‌شمار را گوشزد می‌کند. تاثیر این دو فناوری در بخش‌هایی مثل پزشکی، حمل و نقل و امنیت قابل چشم‌پوشی نیست، مهندسان امنیت سایبری با استفاده از این دو ابزار می‌توانند تهدیدات را سریع‌تر شناسایی کنند و پیش از وقوع نقص‌های ایمنی آنها را پیش‌بینی و برطرف کنند. اما همین فناوری‌ها می‌توانند به کمک مجرمان سایبری و هکرها بیایند و باعث سریع شدن روند رشد آنها شوند. همانطور که این دو تکنولوژی در حال رشد هستند، ما نیز باید خطوط دفاعی خود را قوی‌تر کنیم.

بلاکچین در ابتدا برای افزایش امنیت در تراکنش‌های مالی طراحی شد. ماهیت غیرمتمرکز و اصول رمزنگاری به کار برده شده در این فناوری باعث شده تا بلاکچین تبدیل به یک ابزار شگفت‌انگیز در جهت امنیت داده‌ها، تراکنش‌ها و حتی تایید هویت کاربران شود. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های بلاکچین تغییر ناپذیری آن است. این موضوع یعنی پس از آنکه اطلاعات در یک بلاک ثبت شد، دیگر امکان تغییر در آن وجود ندارد. این تغییر ناپذیری یک مکانیسم دفاعی قوی در حفظ امنیت است که باعث می‌شود اطلاعات حساس مثل سوابق تراکنش‌ها ثابت باقی بماند. همچنین بلاکچین خدمات دیگری نیز ارایه می‌کند، برای مثال، این تکنولوژی می‌تواند تایید هویت و حفظ حریم خصوصی را با ارائه یک پلتفرم یکپارچه و امن برای تایید هویت افراد، بدون افشای داده‌های حساس افزایش دهد. این موضوع باعث کاهش ریسک دزدی اطلاعات می‌شود. با این حال برای این فناوری نیز چالش‌هایی مثل مقیاس‌پذیری مصرف انرژی و مسائل نظارتی وجود دارد.

یکی از مباحث جذاب در زمینه امنیت شبکه، مدل اعتماد صفر (Zero Trust) است. روش کار این مدل حذف اعتماد صد در صد به کاربر است. در واقع، در اینجا فرض بر آن است که هر کاربر می‌تواند اندیشه‌ای مخرب داشته باشد و موجب حمله سایبری شود. در نتیجه، کاربران و دستگاه‌ها باید به طور مداوم احراز هویت شوند. به عبارت دیگر هر کاربر برای هر بار استفاده از سیستم‌های مبتنی بر این روش باید احراز هویت شود و این موضوع تاثیر زیادی روی پشتیبانی از استانداردها، کاهش خطر آسیب رسیدن به داده‌ها و در نهایت کنترل بهتر فضای ابری دارد.

هدف از محاسبات ابری (Cloud Computing)، دسترسی سریع و مقیاس‌پذیر به منابع محاسباتی است. استفاده از این تکنولوژی باعث پویایی در ذخیره‌سازی داده‌ها و دسترسی بهتر به آنها می‌شود. نکته مهم آن است که در استفاده از فضای ابری باید با درایت و حوصله بیشتری عمل کرد. بسیاری از فضاهای محاسبات ابری دارای مقیاس‌پذیری هستند و از نظر هزینه مقرون به صرفه‌اند اما این موضوع به کاهش امنیت آنها منجر شده است. مدیریت هویت و دسترسی (IAM) نقش مهمی در افزایش امنیت این فضا دارد. IAM از طریق مکانیسم‌های مثل احراز هویت و مجوزهای قوی به سازمان‌ها اطمینان می‌دهد که فقط پرسنل مجاز قادر به دسترسی به داده‌های حساس هستند. یکی دیگر از موضوعات مهم در امنیت محاسبات ابری رمزگذاری است؛ زیرا تضمین می‌کند حتی اگر بنا به شرایطی خطوط امنیت سایبری دچار حمله شد و دسترسی غیر مجاز پیش آمد، اطلاعات محرمانه غیر قابل دسترسی باقی می‌ماند. با توجه به دسترسی کاربران به فضای ابری به خصوص در دوران دورکاری و فعالیت به صورت ریموت، امنیت فضای ابری از همیشه اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. یکی از روش‌های اطمینان از سلامت داده‌ها استفاده از شبکه‌های خصوصی مجازی (VPNs) و همچنین سرویس دسترسی امن (SASE) است.

امنیت سایبری موضوع بسیار مهمی است و تهدیدات همواره وجود دارند. بهترین راهکار برای جلوگیری از این مشکلات، استفاده از تکنولوژی روز دنیا و جلوتر بودن از هکرها است. در پایان از شما می‌خواهیم تجربیات خود در برخورد با تهدیدات سایبری و نحوه مقابله با آنها را با ما در میان بگذارید.